Strona 1 z 2 1 2 OstatniOstatni
Pokaż wyniki od 1 do 20 z 21
Like Tree5Likes

Wątek: Taktyka walki powietrznej

  1. #1
    Awatar Adenium

    Dołączył
    Jan 2012
    Mieszka w
    Wawa

    Domyślnie Taktyka walki powietrznej


    Polecamy

    Czesc,

    poszukuje materialow odnosnie tatktyki walki powietrznej. Nie chodzi mi tylko o rysunki z manewrami i opisami, gdyz takowe juz posiadam ale rowniez ich praktyczne zastosowanie ... interesuja mnie takze zagadnienie zwiazane z przygotowaniem przed walka, rozne scenariusze wykonania konkretnego zadania... Wiem, wiem temat rzeka i w ogole ale chociaz cokolwiek byloby mi baaaardzo pomocne.

    Czy w ogole sa jakies materialy na ten temat ? Gdzie mozna pytac ? Jak trzeba to nawet moge pojechac do WSOSP do Deblina by pogrzebac w zasobach bibliotecznych ale pytanie czy takiemu zwyklemu cywilowi z poza branzy w ogole udostepnia cos takiego

  2. #2

    Dołączył
    Feb 2012
    Mieszka w
    Poznań

    Domyślnie

    Witam,

    Proszę zerknąć na pozycję Robert L. Shaw, Fighter Combat, The art and science of air-to-air combat

    Przeglądałem narazie , ale wygląda bardzo obiecująco.

    Pozdrawiam

    Amazon.com: Fighter Combat: Tactics and Maneuvering (9780870210594): Robert L. Shaw: Books

    http://www.google.com/url?sa=t&rct=j...1lsrqmARFKQtzA

  3. #3
    Awatar Adenium

    Dołączył
    Jan 2012
    Mieszka w
    Wawa

    Domyślnie

    super, dzieki wielkie !

  4. #4

    Dołączył
    Nov 2009

    Domyślnie

    Polecam Ci ksiazke

    Modern Air Combat: Amazon.co.uk: Gunston and Spick: Books
    W Polsce wydało ją wydawnictwo Espadon pt. Współczesne Samoloty Bojowe.

    Mogę zrobić skan, jeśli chcesz.

  5. #5

    Dołączył
    Feb 2007
    Mieszka w
    lekko na południe.

    Domyślnie

    John Boyd Aerial attack.
    Można znaleźć w sieci.

  6. #6
    Awatar Adenium

    Dołączył
    Jan 2012
    Mieszka w
    Wawa

    Domyślnie

    Ba, pewnie ze tak Jack-Jack ! Choc nie wiem, czy sumienie pozwoli mi spac spokojnie wiedzac, ze centralnie zawracam ci glowe ale zaryzykuje .... Prosze...


    BTW - A jezeli chodzi o angielskojezyczna pozycje - tak szczerze Fw 190 - mam szanse przebic sie przez nia ? Specjalistyczna terminologia to wiesz rozumiesz... raz juz poleglam z tym ze na tematyce lutowanie bezolowiowego Zastanawiam sie czy jest sens ja nabyc...

    Dziex Toyo !

  7. #7

    Dołączył
    Nov 2009

    Domyślnie

    Ale dopiero za 2-3 tygodnie, jak skonczy mi się L4. W domu nie mam skanera.

  8. #8

    Dołączył
    Feb 2007
    Mieszka w
    lekko na południe.

    Domyślnie

    Walka powietrzna jest baaaardzo szerokim pojęciem, ciężko wymienić związane z nią problemy, nie mówiąc o ich omówieniu.

    Przygotowanie:
    - jeżeli lot szkolny, treningowy - omawiane są scenariusze, w których przećwiczone mają być konkretne manewry przez szkolonego pilota, np. ofensywne lub defensywne, wejście do walki z tzw. hight aspect (prościej: na kursach czołowych). Start i realizuje się punkt po punkcie omówione na briefingu. Ocenia się sposób rozwiązania problemu, wykorzystania samolotu, oceny sytuacji i najważniejsze bezpieczeństwo.
    - jeżeli nie mamy "kontaktu" z przeciwnikiem (np. podczas ćwiczeń) - omawiane są możliwe scenariusze, staramy się przewidzieć co może zrobić przeciwnik i jak temu zaradzić, ze względu na niemal nieskończona ilość możliwości zakłada się kilka najbardziej prawdopodobnych i omawia taktykę przeciwdziałania. W powietrzu zazwyczaj musimy kompilować nasze rozwiązania, gdyż bywa, że "przeciwnik" zrobi coś spoza naszych przewidywań.

    Stary podział na etapów walki powietrznej:
    poszukiwanie - rozpoznanie - zbliżanie - decyzja - atak - wyjście z ataku

    Boyd wspomina o:
    OODA: observ - orient - decide - attack (act)

    Sama walka jest krótkim etapem w całości, najwięcej miejsca zajmuje przygotowanie, ale jeszcze więcej omówienie tego co było w powietrzu. Należy przeanalizować wszystko, czyli co robiliśmy, czy dobrze robiliśmy, czy to powinniśmy robić czy może było inne lepsze rozwiązanie, jak można być skuteczniejszym, czego się nauczyliśmy, czy przewidzieliśmy to co zrobił przeciwnik, jeżeli nie to dlaczego, czym nas przeciwnik zaskoczył. Można wypisywać w nieskończoność
    Rafalik likes this.

  9. #9

    Dołączył
    Feb 2012
    Mieszka w
    Poznań

    Domyślnie

    Jak masz słownik pod ręką to można to jakoś ogarnąć. Warto robić sobie taki podręczny słowniczek i wypisywać w nim terminy, które potem mamy już pod ręką jak wypadną z pamięci. Oczywiście daję mądre rady, których sam nie przestrzegam i potem w kółko wertuję to samo bo z pamięcią u mnie krucho

  10. #10
    Awatar Adenium

    Dołączył
    Jan 2012
    Mieszka w
    Wawa

    Domyślnie

    Jack-Jack to zdrowia zycze i pamietaj o mnie bo inaczej zlamiesz mi serce, zdepczesz dusze i odbierzeswz resztki wiary w mezczyz i przenigdy Ci tego nie wybacze a przenigdy to strasznie dlugo


    Eh, tak cos czuje, ze moja przyszlosc maluje sie nad slownikiem.

    Panowie a orientujecie sie moze czy w trakcie takiej rezyserowanej walki powietrznej (treningowej) koncentruje sie glownie na walce 1x1, 2x2 a moze nie wyklucza sie wiekszej ilosci samolotow... 3x4 itp ? Sa jakies role przydzielane w powietrzu (mysle o tej samej druzynie) czyli - przepraszam ze odnosze sie do pilki noznej ale inaczej nie umiem okreslic o co mi chodzi - napastnik, pomocnik i obronca... przykladowo nie wiem, glowny pilot, prawo-skrzydlowy, lewo - skrzydlowy i... kurcze nie mam pomyslow wiecej...

    A i jeszcze ciekawi mnie fakt, jak to jest z tym rozpoznawaniem "swoj-wrog" ? Bo tak, jeszcze nie widzimy ale mamy na radarze, mozemy nawiazac lacznosc ale nie odpowiada, moze nie chce a moze ma awarie... Tak sobie czytalam o tym naprowadzaniu na cel "spojrzeniem" czyli o nowym systemie w helmie i tak sie zastanawiam co jezeli zerkniemy nie na tego co trzeba

  11. #11

    Dołączył
    Feb 2007
    Mieszka w
    lekko na południe.

    Domyślnie

    Źle to nazywasz, walka wyreżyserowana to taka, w której znamy jest koniec, coś takiego jak "walka" podczas AS w Radomiu.
    Walka podlega pewnym wstępnym scenariuszom, zakłada się, że dajmy na to Tiger01 będzie w walce 1vs.1 bronił się, czyli będzie defensive, a Tiger02 będzie atakował (ofensive), to pierwszy tzw. setup (epizod) w drugim następuje zamiana ról, a w trzecim rozpoczynają z równych pozycji, czyli najlepiej ze wspomnianego hight aspect. To jest scenariusz, wynik walki zależy jak się bronią i jak atakują uczestnicy, może się okazać, że wszystkie trzy setupy wygra Tiger02 bo jest dobry w te klocki.
    Przy walkach grupowych (dwa i więcej samolotów) zazwyczaj zaczyna się od walki na większe odległości, po czym wejście do walki manewrowej. W scenariuszu można jednak zastrzec, że uznawane są tylko rakiety krótkiego zasięgu i działko lub tylko działko, więc odpada "zestrzeliwanie" na większym dystansie, walczymy "na klaty". Wynik zależny jest od wielu czynników i nie jest ustalany, wygrywają lepsi.
    Role są ściśle przydzielone, zawsze jest lider i wingi, jeden atakuje drugi wspiera, jeden drugiego osłania, nie ma specjalnej zależności. Podziału celów dokonuje lider, a walczą razem tak aby wzajemnie sobie pomóc, przeżywalność pojedynczego samolotu jest zdecydowanie mniejsza niż tego samego samolotu w parze z drugim.
    Ilość walczących samolotów -o ile dobrze pamiętam to max 4 vs.4, jednak podczas ćwiczeń nikt nie liczy ile jest samolotów, tylko wchodzi do walki, jeżeli takie jest jego zadanie.
    Rozpoznanie może być elektroniczne i wzrokowe, to tak najprościej.
    Celownik nahełmowy na MiG-29 starej generacji i prosty w swej budowie, nie odpala sam rakiet, tego dokonuje pilot po jednym z wymienionych rozpoznań, musi być pewien, że strzela do obcego.
    Generalnie cały system uzbrojenia nie zrobi nic sam, jeżeli pilot nie wskaże mu celu i nie powie: "Hej kolego, siekniemy tego cherlaka" (nie bierz tego dosłownie). Na samolocie F-16 stosuje się o wiel bardziej nowoczesny system HMCS, który daje całe spektrum możliwości. Jednak i ten system nic nie zrobi sam bez polecenia pilota.
    Sadzę, że to wyczerpuje bardzo ogólne wyjaśnienie tematu walk powietrznych, resztę masz w literaturze.
    Valdi, Rafalik, fteo and 1 others like this.

  12. #12
    Awatar Adenium

    Dołączył
    Jan 2012
    Mieszka w
    Wawa

    Domyślnie

    Toyo super wyjasniles, slicznie dziekuje !

  13. #13

    Dołączył
    May 2008
    Mieszka w
    KRK

    Domyślnie

    Zawsze fajnie wyjaśnia, bo to pilot MiGa-29.

  14. #14
    Awatar fteo

    Dołączył
    Sep 2007
    Mieszka w
    Wrocław

    Domyślnie

    Cytat Zamieszczone przez Toyo Zobacz posta
    Źle to nazywasz, walka wyreżyserowana to taka, w której znamy jest koniec, coś takiego jak "walka" podczas AS w Radomiu.
    Jak to było z tymi flarami na AS 2011, Toyo?
    To był tekst roku!

  15. #15

    Dołączył
    Nov 2009

    Domyślnie

    Obejrzałem teraz dokument o kanadyjskich pilotach Hornetów i ivch szkoleniu i jest mowa tylko o symulowanych walkach 1 vs. 1 i 2 vs. 1

    Swoją drogą b. ciekawy materiał:
    Jetstream Ep.1 The Rookies FULL - YouTube

  16. #16
    Awatar Grzegorz5710

    Dołączył
    Oct 2007
    Mieszka w
    EPGL

    Domyślnie

    Cytat Zamieszczone przez Jack-Jack Zobacz posta
    Obejrzałem teraz dokument o kanadyjskich pilotach Hornetów i ivch szkoleniu i jest mowa tylko o symulowanych walkach 1 vs. 1 i 2 vs 1
    To początek drogi myśliwca do "doskonałości" - na początek nauka samej walki a później dopiero w większych formacjach klucz czy eskadra

  17. #17
    Awatar Adenium

    Dołączył
    Jan 2012
    Mieszka w
    Wawa

    Domyślnie

    A propos - klucz - 3, Finger-four - 4 a ile samolotow liczy eskadra ?
    Wystepuja jeszcze jakies formacje niz w/w ?

  18. #18
    Awatar Grzegorz5710

    Dołączył
    Oct 2007
    Mieszka w
    EPGL

    Domyślnie

    Cytat Zamieszczone przez Adenium Zobacz posta
    A propos - klucz - 3, Finger-four - 4 a ile samolotow liczy eskadra ?
    Wystepuja jeszcze jakies formacje niz w/w ?
    Eskadra to chyba 12-18 maszyn - formacje większe to pułk (dwie - trzy eskadry ), na Zachodzie zwane Skrzydłem

  19. #19

    Dołączył
    Feb 2012
    Mieszka w
    Poznań

    Domyślnie

    Znalazłem jeszcze coś takiego na dysku:
    E.H. Sim, Fighter tactics and strategy 1914-1970, New York 1972

  20. #20
    Awatar Flycat

    Dołączył
    Feb 2007
    Mieszka w
    bloku

    Domyślnie


    Polecamy

    Cytat Zamieszczone przez Adenium Zobacz posta
    A propos - klucz - 3, Finger-four - 4 a ile samolotow liczy eskadra ?
    Wystepuja jeszcze jakies formacje niz w/w ?
    Witaj
    Nie czuję się w tym temacie wybitnie mocny, nie mniej ostatnimi czasy miałem okazję trochę bliżej przyjrzeć się taktyce w kontekście użytkowania przez Siły Powietrzne samolotów F 16. Opierając się na opracowaniach i podręcznikach (m.in. amerykańskim Multi- Command Handbook 11-F16 Volume 5, Flying operations, F- 16 combat aircraft fundamentals, 10 May 1996) można wspomnieć o kilku rodzajach ugrupowań stosowanych podczas realizacji misji bojowych typu „powietrze- powierzchnia” i „powietrze- powietrze”. Jest to czysta teoria, dlatego nieśmiało prosiłbym osoby mające do czynienia z praktyką o poprawki

    Generalnie, z tego co tam wypisują aktualny rodzaj formacji zależy od wielu czynników, do których zaliczane są warunki atmosferyczne, wyszkolenie załóg, a także, gdy mówimy o wykonywaniu zadania w czasie kryzysu lub wojny, aktywność nieprzyjaciela oraz sposób, w jaki będzie atakowany cel.
    Wyróżnić można ugrupowania złożone z dwóch, czterech lub co jest spotykane rzadziej z trzech samolotów. Ugrupowaniem wykorzystującym dwa samoloty jest m.in. line abreast. Formacja te nie posiada jednego ściśle zdefiniowanego wariantu. Podczas jej stosowania skrzydłowy zajmuje pozycję w przedziale od 0 do 20° w stosunku do prowadzącego, zachowując przy tym odstęp poprzeczny zawarty pomiędzy 4000 a 12000 ft. W istocie najbardziej efektywny, zapewniającą optimum wzajemnego wsparcia jest odległość 6000- 9000 ft, jakkolwiek, gdy prowadzący uzna to za konieczne, co może mieć miejsce np. w warunkach słabej widzialności, wartości te mogą być zmniejszone do minimum. Różnica w wysokości obydwu samolotów waha się pomiędzy 2000, a 6000 ft. Podobnym rodzajem ugrupowania jest Wedge. W tym przypadku skrzydłowy zajmuje pozycje pomiędzy 30, a 60° sektora swojego skrzydłowego natomiast maksymalne i minimalne odległości poziome pozostają bez zmian. Inną z formacji, stosowaną w przypadku, gdy konieczne jest użycie maksimum potencjału menwrowego jest Fighting Wing. Skrzydłowy zajmuje pozycje w przedziale pomiędzy 30 a 70° w stosunku do samolotu prowadzącego przy stosunkowo niewielkiej poziomej separacji wynoszącej od 500 do 3000 ft. Szczególna przydatność Fighting Wing wykorzystywana jest m.in. przy manewrowaniu w pobliżu przeszkód i chmur.
    Bardziej rozbudowane ugrupowania 4 samolotów tworzone są poprzez łączenie ugrupowań dwójkowych. Obowiązuje przy tym zasada, że każda z par powinna mieć na wyposażeniu własny radar, aby nie powodować konieczności zmian w sytuacji, gdyby doszło do rozdzielenia formacji. Typowym ugrupowaniem czwórkowym jest Box/Offset Box. W formacji Box poszczególne dwójki uszykowane są w podstawowej formie line abreast, lecąc jedna za drugą w odległości 1, 5- 3 NM w zależności od pogody i warunków terenowych. W przypadku Offset Box występuje dodatkowe lekkie przesunięcie tylnej dwójki, z racji na możliwość lepszej obserwacji pary prowadzącej. Podczas wykonywania operacji w przestrzeni kontrolowanej, odległość pomiędzy pierwszą, a drugą parą zmniejszana jest, co najmniej do 1 NM. Jej dokładne utrzymanie możliwe jest dzięki współpracy pokładowych systemów TACAN i radarów. Odmianą Box/Offset Box jest Arrowehead. Różnice stanowi uszykowanie prowadzącej dwójki podobne do Two Ship Wedge jednak ze zmniejszoną do 3000 ft separacja poziomą.
    Jeszcze innym ugrupowaniem jest Wedge. Są to dwie Two Ship Wedges lecące jedna za drugą w odległości 1, 5- 3 NM, z lekkim przesunięciem jak ma to miejsce w Offset Box. Istotną zaletą takiego rozwiązania jest utrzymanie pełnej integralności nawet przy bardzo ciężkich warunkach atmosferycznych lub terenowych.
    Fluid Four polega na stworzeniu przez liderów par formacji line abreast podczas gdy skrzydłowi wykonują lot jak w przypadku fighting wing. Rozciągniętą wersją tego wariantu jest Spread Four. Prowadzący utrzymują takie same pozycje i separacje jak w przypadku poprzednim, z kolei skrzydłowi zajmują miejsce w wycinku od 0 do 30° w stosunku do samolotu lidera przy jednoczesnym zwiększeniu separacji poziomej od 6000 do 9000 ft.
    Istnieją również rodzaje specjalnych ugrupowań stosowanych przy przekraczaniu linii styczności wojsk- Stream i Horizontal Spread. Stream zawiera się w korytarzu o szerokości 5 NM. W przypadku pary samolotów separacja pomiędzy kolejnymi dwójkami wynosi 30 sekund, dla kluczy zaś odstęp ten równy jest 60 sekundom. W warunkach nocnych lub przy ciężkiej pogodzie, odstęp zmniejszany jest do 2 NM i 20 sekund separacji. Prędkość, z jaką porusza się ugrupowanie wynosi od 450 do 480 kts. Formacja, Horizontal Spread to dwie Stream z zachowanym odstępem poziomym 5 NM względem siebie. Kwestią przeznaczoną do uzgodnienia jest wysokość takiego przelotu, co z kolei uwarunkowane jest przede wszystkim aktywnością obrony przeciwlotniczej nieprzyjaciela. Stosowanie wariantu przelotu na niskiej wysokości przekłada się, co prawda na większe zużycie paliwa, ogranicza jednak czas przebywania samolotów w zasięgu ognia z ziemi.

    Do tego taki skompilowany obrazek wszystkich w/w cudów, schematy wycięte, wklejone na jedną kartkę i podpisane - Imageshack - rys1.png
    Ostatnio edytowane przez Rafalik ; 23-02-2012 o 08:52

Strona 1 z 2 1 2 OstatniOstatni

Zakładki

Zakładki

Uprawnienia umieszczania postów

  • Nie możesz zakładać nowych tematów
  • Nie możesz pisać wiadomości
  • Nie możesz dodawać załączników
  • Nie możesz edytować swoich postów
  •