Wątek: F-5E, 1/72, Hobby Boss, 19th Sqn. Swiss Air Force. J-3031 1980.

“zamierzałem skleić prosty model.
Szybko, bez specjalnych dodatków, żeby mógł "cieszyć oko".”

tak sobie to przeczytałem i pomyślałem, aha, jasne, zaraz będzie kolejny majstersztyk, jak to u alibaby w zwyczaju… parę zdjęć niżej i myślę sobie „hah, jak zwykle mam racje” szapo bas dla twojego talentu i zamieniania hobby w sztukę.

Dziękuję kitenation za miłe słowa, ale przesadzasz z pochwałami.
Nic specjalnego, takie tam zwykłe rzeźbienie w plastiku.


Zdjęcia robiłem jakiś czas temu. Teraz, w wolnej chwili, znowu grzebię w TA-152.
Z tym szybkim sklejeniem, rzeczywiście miałem taki zamiar i tak mi się wydawało.
Model na pierwszy rzut oka wyglądał znośnie.
Nawet we wnękach podwozia jest trochę detali.


Niestety mam pewną przypadłość.
Czasami ujawnia się u mnie chęć poprawiania.
Uważam, że wszystko można poprawić, zrobić lepiej.
Gdy zakładam szkła powiększające, widzę coraz więcej rzeczy, które należałoby poprawić.
Tak jest w przypadku sklejania samolotów. Teraz widzę, że golenie też są do poprawy.



Przykładowo dzisiaj siedziałem chwilę nad przewodami hamulcowymi Focke Wulfa.
Ciąłem takie drobne pręciki z plastiku i wierciłem w nich dziury.
Za nic nie mogłem prosto uciąć. Wciskałem na drut i próbowałem je wyrównać nożykiem.
Męczarnia, ale się uparłem, że zrobię.



W pracy też się to czasami objawia, ale w znacznie mniejszym stopniu. Na szczęście.

Od czasu do czasu majstruję też przy F-5.
Postanowiłem zakończyć temat kokpitu.
Zamknąłem tylną ścianę i wkleiłem wloty powietrza.
Muszę jeszcze "wyrobić" początek wlotów, ale to już jak skleję połówki.




Owiewka nie miała nic, co mogłoby pomóc w otworzeniu kokpitu.
Coś tam uskrobałem z plastiku. Niestety, daleko do oryginału.






Później musiałem przymierzać, podcinać, bo nie pasowało.
Strasznie się z tym guzdrałem.








Postanowiłem zrobić w miarę delikatny HUD.
Wywierciłem dziurki wiertłem 0,3 mm w "parapecie" i wkleiłem cienkie plastikowe pręciki.
Do nich przykleję cienką folię plastikową pomalowaną na zielony prześwitujący.
Zobaczymy jak wyjdzie, mój autorski pomysł.




Druciki też są. Używałem ołowianego albo cynowego (nie pamiętam) drutu 0,25 mm.
Fajny, bo bardzo miękki, ale gdy złapie się pincetą i próbuje ułożyć,
bardzo łatwo wygina się w niekontrolowany sposób.
Efektem jest nierówne ułożenie przewodów, zwłaszcza gdy chce się położyć dwa lub więcej obok siebie.
Miedziany za twardy i trudno wygiąć skomplikowany kształt, żeby wszędzie przylegał.
Mogłoby być coś pośredniego.




Widziałem w internetach, jak fachowcy polerują owiewki, żeby były bardziej przejrzyste.
Oryginalna była średniej jakości. Nigdy tego nie robiłem, więc postanowiłem spróbować.




Po wypolerowaniu zrobiłem kąpiel w tym




I oto efekt. Jest bardziej przejrzysta, jednak zostały dwie niewielkie rysy.
Mała szybka przed zabiegiem. Rozdzielczość jest słaba, na żywo widać różnicę.




Na dzisiaj tyle. W weekend chcę kokpit pomalować i znowu biorę się za TA-152, w wolnej chwili.
Niestety wolno to idzie.

Zastanawiałem się, jak wkleić lufy. Wkleiłem kawałek plastiku, do którego będą przyklejone klejem CA.
Tym sposobem otwór wokół nie będzie zalany klejem.




Postanowiłem zbudować otworzone światła, więc zakleiłem otwory.
Jeszcze nie wiem jak je zrobić, ale jakieś przemyślenia już mam.




Kokpit wklejony.
Kilka zdjęć.









Zamknąłem wloty powietrza od środka.
Wymęczyłem coś takiego.




Po "załoszowaniu".




Zaglądałem do wlotów, prawie nie widać tego dzieła.


Chciałem pomalować owiewkę, tak, żeby było widać uszczelkę szyby.
Pomalowałem najpierw od spodu na czarno, z większym "marginesem".
Na to położyłem kolor kokpitu. Z wierzchu zrobiłem mniejszy "margines" i pomalowałem na kolor zewnętrzny.
Wyszło słabo, mała skala, drobne rzeczy, nierówno. Jak się nie patrzy przez szkła powiększające, jakoś ujdzie.
To samo z nitami, które próbowałem odtworzyć na owiewce.
Bałem się przycisnąć mocno nitowadło, żeby owiewka nie pękła.
Są słabo zaznaczone. Po nałożeniu farby i lakieru są prawie niewidoczne.








Kadłub sklejony, statecznik poziomy też. Będzie sporo szpachlowania i szlifowania.

No elegancko idzie

Dzięki, niestety strasznie wolno. Jeszcze święta po drodze. Warsztat musiałem zamknąć na jakiś czas.